In 2023 zijn 124.280 mensen overleden. Van de overledenen is 68,4 procent gecremeerd. In 2022 ging het nog om 67,3 procent. Het aantal mensen dat kiest voor een crematie, stijgt al jaren.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Daarnaast willen steeds meer mensen hun nabestaanden niet opzadelen met een onderhoudsverplichting. Een graf moet onderhouden worden en een verlenging van het grafrecht met 10 jaar kost ruim € 800.
Ook wordt steeds vaker gekozen voor een stille crematie, ook wel een technische crematie genoemd. Dat is een crematie zonder plechtigheid en zonder koffie en cake. Slechts een handjevol mensen is aanwezig. Het afscheid vindt plaats tijdens een feest voor de terminaal zieke of bij het sterfbed. Stille crematies kunnen als doel hebben: geldbesparing of rust en stilte voor de overledene. Het kan ook gaan om verzet tegen de commercialisering van de dood. Zanger Jan Rot (64 jaar) en muzikant David Bowie (69 jaar) wilden zo’n stil afscheid. In de coronaperiode hebben veel mensen noodgedwongen voor een stille crematie gekozen.
Een stille crematie kun je egoïstisch van de overledene vinden, omdat die zijn of haar nabestaanden de mogelijkheid ontneemt om hem of haar de laatste eer te bewijzen en om samen te rouwen en elkaar te steunen in de verwerking van het verdriet. Zo heeft mijn dierbare oudste broer Henri Castermans ook gekozen voor een stille crematie waarbij alleen zijn partner en een kantoorgenoot (Kenneth Sulkers) aanwezig mochten zijn en zij pas een week na dato zijn overlijden bekend mochten maken. Toen hij deze wereld ging verlaten, heeft hij zelfs zijn 4 broers niet goedendaggezegd met een knuffel en 3 zoenen, noch heeft hij hun de mogelijkheid geboden om hem goedendag te zeggen met een knuffel en 3 zoenen of hem de laatste eer te bewijzen. Daarmee heeft hij mij – en naar ik aanneem ook mijn 3 broers – met kwellende vragen (waarop hij het antwoord waarschijnlijk mee zijn graf in heeft genomen) en extra verdriet achtergelaten. Ook zijn partner heeft nagelaten om die 4 broers op een correcte en tactische wijze mee te delen dat Henri na het stoppen met de chemotherapie nog maar een paar maanden te leven had, hetgeen van een ontstellend gebrek aan savoir-vivre getuigt en ten enenmale onvergeeflijk is; met dit afschuwelijk personage, dat bovendien ooit naar Henri heeft geslagen (als ik daarbij was geweest, had ik lossehandjes het ziekenhuis c.q. het mortuarium in geschopt en geslagen), mijn vader heeft uitgescholden en mij als enige van de 4 broers van Henri aanvankelijk doelbewust geen rouwbrief heeft gestuurd, wil ik dan ook nooit meer iets te maken hebben – lieve Henri, een goed, hartelijk en fantastisch mens als jij had mijns inziens een betere, intelligentere en stijlvollere partner verdiend!!
Zie ook: Steeds meer mensen kiezen voor stille crematie en in memoriam Henri Castermans
Henri Castermans (1950-2023), R.I.P